vannacht in mijn bedje schrok ik me een bult,

ik verstijfde helemaal en was met angst vervuld,

want plots begon mijn bed te trillen en te beven,

oh neen, dit is een aardbeving, dacht ik even

ik kroop diep onder het laken van pure angst,

toen piepte er een stemmetje: ik ben het bangst!

verschrikt keken twee grote ogen mij daar aan

en toen… ben ik van mijn stokje gegaan!

toen ik bijkwam zei een rond mondje: woewoe,

kruip je dicht bij me alsjeblieft, woewoe, toe?

ik ben zo bang dat ik ervan bibberen moet,

je schrok toch niet van mijn spokensnoet?

ik heb zo’n angst van al die geesten ’s nachts,

troost mij, neem me vast en zing iets zachts

het spookje keek mij met grote kijkers aan

en toen ben ik meteen mijn bed in gegaan.

Ik voelde het trillen en bibberen en beven

en ben dan nog maar even wakker gebleven

slaap spookje slaap, neuriede ik heel zacht,

wees maar niet bang want ik houd de wacht

het bibberen hield op en ’t spookje sliep!

Toen vanmorgen de wekker rinkelend afliep,

was het spookje nergens meer te bekennen!

komt het vannacht dan ga ik het weer verwennen

Ik zal de grootste zijn dit jaar, pocht Ploem de pompoen,

nu moet ik heel diep peinzen hoe ik dat precies ga doen!

Top! Ik weet het al! Maar ik houd het nog even geheim,

maar tegen Halloween zal ik, Ploem, de kloekste zijn!

Al de andere pompoenen halen hun ronde schouders op,

Ploem, hou op, we zijn er zeker van, het wordt een reuzeflop!

We zijn nu half oktober, bedenkt Ploem, ik heb nog even de tijd,

maar ik hoop stilletjes dat de tuinman geen soep van mij bereidt.

Hij kiest beter rammenas, uien, bieten en pastinaak

tenslotte heeft een pompoen als ik niet echt veel smaak.

Bedaard groeit Ploem en wordt gestaag dikker en ronder en vol.

Lukt het wat, Ploem? Heb je nog iets nodig ? vraagt Mientje mol.

Ik wil me opblazen met de fietspomp dan word ik nog veel dikker!

Oppassen, Ploem, je kent toch dat verhaal van die opgeblazen kikker!

Op 30 oktober gaan ze er samen voor en duwt Molletje Mien

met de fietspomp lucht in de buik van Ploem, wel een keer of tien!

Ploem zwelt op en wordt voller en ronder en … plots KNAL!

Molletje Mien gilt: Oh neen, Ploem, daar heb je het al!

Splatsj! Blubber overal! Daar ligt Ploem in stukjes verspreid,

die domme domme Ploem is zijn kampioenstitel kwijt!

ik heb een hele oude tante en haar naam is Trien

eerlijk gezegd, ik heb nog nooit een enger mens gezien

ze heeft een dikke knobbelneus en bruine rotte tanden

er zit raar zwart spul onder de nagels aan haar handen

op de dikke puist op haar rechterkaak groeit een zwart haar

en op haar driedubbele kin zitten wel vijftig stoppels klaar

als ik haar gedag moet kussen prikt het overal op mijn gezicht

maar ik durf het niet laten dus knijp ik mijn ogen stevig dicht

ze krijst dan: He, mijn schattebout, ik ben blij met je bezoek

ik verwachtte je al en bakte vorige week een vitaminenkoek

neem maar een lekker stuk en geniet hij is heel knapperig

als ik dat hoor dan worden mijn benen slap en papperig

dan weet ik dat het recept komt uit haar oma’s receptenboek

de titel daarvan is: Van deze koeken word je flink en kloek

vol afschuw zet ik mijn tanden in het muffe oude gebak

en ik walg meteen bij de eerste hap want ik hoor ‘krak’!

ik bijt op een gore mix van pannenkoekdeeg met torren

als ik niet door blijf ‘smullen’ begint tante Trien te morren

geen nootjes of stukjes appel, maar kevers werk ik naar binnen

en ik herinner me de vorige keer weer, toen waren het spinnen

dan komt ze aandraven met een beker kleverige troep

kijk eens, lieveling, dit is een heel bijzondere soep

ze pruttelt al 10 dagen en nachten op het fornuis

gekruid met rattenkeutels maar het hoofdingrediënt is muis

waarom heb ik zo’n nare tante Trien en ik zweer je ze bestaat

je gelooft vast wel dat ik een bezoek aan haar vreselijk haat

zij is zo flink en kloek en met haar bakboek kan ze nog jaren mee

maar elke keer als ik van haar iets heb geproefd zit ik uren op de wc

drie hongerige heksen gingen arm in arm op stap

naar Restaurant De Slijmslak voor een gore hap

als knabbel vooraf kozen ze kippenpoot met oorsmeer

vergezeld van bloedwijn gekruid met geraspte huidzweer

verrukt slurpten ze van slijmerige kikkerdrilsoep

en kauwden op taaie balletjes vleermuizenpoep

het slaatje van verse spinnenpoten en zwarte wratten

paste perfect bij het pruttelpotje van rioolratten

gedroogde snottebel verwende hun smaakpapillen

en gebakken zandvlooien deden hen lekker rillen

heks Amilia vroeg toen een magisch wijntje voor drie,

ze slurpten het op en plots was heks Clotilde riebedebie!

Amalia en Eugenie peuzelden alle mierenlarven dan maar op

en goten ketchup op de geroosterde wormen zonder kop

als toetje kozen ze verse kakkerlakken in chocoladesaus

vergezeld van een brouwsel slakkenslijm met zweetkous

op één bezemsteel zoefden Amalia en Eugenie naar huis

en knabbelden daar samen pikante chips van varkensluis

Het is herfst en al zo vlug donker

nergens zie ik sterrengeflonker

vanuit mijn bed staar ik naar buiten

ik zal maar beter de gordijnen sluiten

mijn blote voet raakt de kille vloer

ik ril en hoor een raar rumoer

de boom in de tuin lijkt te bewegen

ik tuur door de druilerige regen

wat gebeurt er met die takken

ik voel ze in mijn nekvel pakken

krakend steken ze hun vingers uit

ik hoor een schrapend keelgeluid

ik wil weg onder mijn donsdeken

maar plots zie ik de lucht verbleken

bevroren gluur ik naar de takkenarm

binnen in me gilt een stil alarm

grijpgraag kruipen de vingers dichterbij

de takken sluipen rondom mij

ik voel ze overal op mijn armen en rug

ze draaien zich om en komen terug

Hou op! gil ik, ik ben doodsbang! Gedaan!

Ik begin met mijn armen en voeten te slaan

en oef, de takken verpulveren tot lucht

en ik word wakker met een diepe zucht

Weet je, soms ben ik een beetje bang,

dan denk ik er zit een spook achter het behang

en onder mijn bed krioelen harige spinnen,

langs de kier onder de deur sluipen ze binnen.

Dan bekruipt mij plots zo’n angstig gevoel

waardoor ik in mijn warme bed draai en woel.

Dan voel ik koude rillingen over mijn rug en benen

en knijpen tenennijpers keihard in mijn tenen.

Mijn lakens plakken vol vale varkensluizen,

achter de plintjes in mijn kamer bewegen muizen,

spinnenwebben wiegen maar het is windstil

en aan mijn voeten kleeft plots natte kikkerdril.

Ik moet kokhalzen want ik heb vreselijk veel schrik,

van zenuwachtigheid krijg ik plots ook de hik,

mijn lichaam verstijft helemaal en lijkt wel bevroren,

wat ben ik bang dat monsters mij kunnen horen.

Ik voel en zie vanalles wat er eigenlijk niet is,

dat zegt mijn mama als ze bij me gekomen is.

Lief troost ze me en stelt me zachtjes gerust

en gaat pas weg als ze me in slaap heeft gesust.