Thuis heb ik een hondje en twee konijntjes en een vis

en weet je wat ik bij Bloeb mijn goudvisje toch wel mis

snuffelkusjes zoals mijn hondje en mijn konijntjes geven

Bloeb kan dat niet want die moet IN het water overleven

Ik heb het eens uitgeprobeerd of hij ook kon knuffelkussen

hij spartelde als gek, wilde ‘t water in, pas dan kon ik hem sussen

daar zwom hij razendsnel rondjes en huilde dikke tranen van schrik

hij keek ontzettend boos naar mij als was ik een gemenerik

de bokaal stroomde over van Bloebs tranen van verdriet

hem troosten of aaien of opmonteren lukte me maar niet

visjes hebben geen snuffelsnoetje om zachtjes op te zoenen

geen pelsje om te aaien dus keek hij zuur als zeven citroenen

ik dacht heel diep na hoe ik van Bloeb een vrolijke vis kon maken

en toen wist ik het! dit plannetje zou hem in zijn hartje raken

toen visje Blubbie ’s morgens meteen meezwom in zijn bokaal

was dat de start van heel veel blubkusjes in hun vissenverhaal

In de malse wei op een paardenbloem

landt Baziel even en zoem zoem zoem

als bezig bijtje in een streepjesbroek

gaat hij daar naar zoete nectar op zoek.

Bij de boterbloemen rust hij even uit,

vliegt dan verder naar het fluitenkruid,

tuurt even rond terwijl verder in de wei

een groep schaapjes mekkert mei mei mei.

Klopt helemaal, bromt Baziel, het is mei,

maar slikt dan: staan er nu lammetjes bij?

Nieuwsgierig zoeft hij naar de familie Schaap.

Kijk, daar ligt mamaschaap diep ronkend in slaap.

Op wankele pootjes verkennen twee lammetjes

hun nieuwe wereld voorzichtig en heel tammetjes,

Baziel zoemt het liedje van Slaap kindje slaap

en het klopt want daarbuiten loopt een schaap!

Korneel krab krabt zich achter de oren,

hij wil gewoon lopen, dus recht naar voren

en niet naar links of rechts en dus opzij,

kon hij maar rechtdoor dan was hij dolblij

Hoeveel hij ook oefent met zijn scharen,

hij kan dat simpel klusje maar niet klaren,

hij struikelt steeds en hij schaamt zich dood,

tot overmaat van ramp bloost hij heel rood

Hij piekert zich te pletter om het op te lossen

en zich van deze machteloosheid te verlossen

Hij geeft het op en zal zich elders op focussen

om zo de onrust in zijn binnenste te sussen

Ja, hij weet het! Zijn ogen zijn toch zo origineel,

elk van hen staat op het uiteinde van een steel,

zo kijkt Korneel recht naar voor de wereld in

en met scheve krabbenpasjes zit hij niet meer in

Er woont een konijntje in holletje nummer 10

en nog nooit heeft iemand dat konijntje gezien

het woont daar al jaren en blijft altijd binnen

en weet je waarom? het is bang voor spinnen

haar naam ken ik door het plaatje aan de deur

naast nummer 10 staat daar Fien Fleur

het konijntje poetst de hele dag maar door

met emmertjes en een dweil gaat zij ervoor

waar komt die angst bij Fien Fleur toch vandaan

wel de spinnen hebben haar iets vreselijks aangedaan

ze ging op zoek naar jonge blaadjes voor een slaatje

ze snuffelde volop maar raakte vast in een draadje

een kruisspin in de buurt had daar een superweb geweven

ze fluisterde: wie aan haar web raakte zou niet lang meer leven

haar spinnenvrienden had ze opgetrommeld om te assisteren

en elke indringer die het waagde een stevige les te leren

Fien Fleur, zich van geen kwaad bewust, vertrapte de draad,

toen werd de hele kruisspinfamilie verschrikkelijk kwaad

ze vielen aan en sponnen kleverige draden rondom Fien

die sloeg angstig met haar pootjes en heeft vreselijk afgezien

ze plakten overal aan haar pels, aan haar staartje en haar oren

in bad gaan hielp niets dus haar vachtje werd afgeschoren

nu is ze helemaal kaal voor de rest van haar konijnenleven

in de winter draagt ze een pelsmantel anders loopt ze te beven

ze is erg verlegen nu en wil niet dat iemand haar ziet

die akelige spinnen deden haar veel te veel verdriet

In burrow number ten, a bunny dwells so fine,

But nobody has ever seen her, that’s the line.

For years, she’s called it home, never stepping out of her den,

And you know the reason? She’s terrified of spiders, then!

Her name, I’ve learned, from the plaque on the door,

Next to number ten, it says “Fay Fleur” for sure.

The bunny cleans all day, never seems to tire,

With buckets and a mop, she does aspire.

But where does Fay Fleur’s fear of spiders derive?

Well, they did something that made her heart jive.

She once went searching for some tender greens,

Sniffing around, not knowing what it means.

A garden spider nearby spun a marvelous snare,

She whispered, “Anyone who touches it should beware!”

Her spider friends gathered, ready to defend,

Any intruder who dared, they would apprehend.

Fay Fleur, all innocent, stomped on the thread,

And that’s when the whole spider family went red.

They attacked, cocooned her in sticky strings so tight,

She struggled, oh, what a terrible fright!

They stuck to her fur, her tail, and her ears,

No bath could help, only added to her fears.

Now she’s bald, her lovely coat is gone for good,

In winter, she wears a fur coat, as any bunny would.

She’s quite shy now, avoiding anyone’s eye,

Those nasty spiders made her cry, oh my!

Smikkelkaasje, een aardige grijze huismuis,

spiegelt zich triest in het raam van haar huis

Zonet heeft ze zoveel gesmuld als een olifant

waardoor ze omklikte op haar achterkant

Puffend kruipt ze rechtop op haar vier pootjes,

Wat een gedoe, Smikkelkaasje! Sapperlootjes!

Oh, wat wil Smikkelkaasje graag groot zijn!

Petieterig is gewoonweg véél te klein

Dus lijkt veel eten haar een schitterend idee,

maar toch zit groeien voorlopig echt niet mee!

Haar staart en oren die mogen er wel zijn

al vindt ze olifantenoren ook wel fijn!

Ze knabbelt en snoept en peuzelt de hele dag,

gezond en ook ongezond wat écht niet mag!

Ze slokt vier ijsjes op en slurpt koffie verkeerd

en écht écht alles wat haar hartje begeert

Toch worden haar poep en buikje maar niet ronder,

niet leuk, ook al is slank zijn heel wat gezonder!

En ook haar minipootjes willen niet groeien,

ze kan die iele tengeltjes wel verfoeien!

Haar muizensnuitje steekt heel spits naar voor,

veel te mager en te scherp, bah, lelijk hoor

Wat wil ze dolgraag ronde volle wangen!

Oh, Smikkelkaasje brandt zo van verlangen

om een dikke mollige bolle muis te zijn,

maar het wil niet lukken, ze blijft petieterig klein